การซ้อมไม่จำเป็นต้องหนัก ความหนัก(load)หนักอย่างไร เราต้องรู้ว่าหนักอะไร เพื่ออะไรในลักษณะกีฬาแต่ละประเภท ในลักษณะแต่ละรูปแบบ จะหนักอย่างไร เหมือนการยกน้ำหนักเหมือนกันมาถึงก็ใส่เหล็ก ยกกันน่าดู แต่ถามว่าการที่ยกตรงนั้นต้องการอะไร การที่ใช้ การยกน้ำหนักที่ใช้ในกีฬาแต่ละประเภท ไม่ได้ยกเหมือนนักเพาะกาย ที่ว่าใส่เหล็กแล้วยกกันมากๆ แล้วก็อวดว่าใครแข็งแรงกว่าใคร มันต้องรู้ว่าการทำงานของกล้ามเนื้อที่ใช้ในกีฬาแต่ละประเภททำงานอย่างไร มันไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างต้องทำตามเขาจะเป็นแชมป์ต้องซ้อมเหมือนแชมป์ คุณไม่มีสิทธิ์เป็นแชมป์หรอก แต่ต้องคิดว่าซ้อมอย่างไรให้เหมาะกับตัวเองและซ้อมอย่างไรที่ทำให้สามารถพัฒนาตัวคุณเองให้ดีขึ้นมาได้ จะเห็นได้ว่านักกีฬาไทย ผู้ฝึกสอนไทย เห็นแบบไหนที่โลกเขาทำ ก็ลอกเขาเอามาใช้หมด ถามว่าแล้วทำไมเราไม่เก่งเหมือนเขาล่ะ ซ้อมเหมือนเขาทำไมเราไม่เก่งเหมือนเขา
ทำไมต้องเราฝึกในลักษณะแยกส่วนของร่างกาย กีฬาที่ต้องใช้ทักษะเท้ามือ เคยฝึกแบบนี้บ้างไหม อย่างกีฬาต่อสู้ก็เหมือนกัน เราจะเห็นว่าการฝึกซ้อมของเราส่วนใหญ่ เราจะฝึกในลักษณะรวมส่วนตลอด อย่างมาถึงฉันจะเตะ ฉันก็เตะ อย่างมาถึงฉันจะต่อย ฉันก็ต่อยเลย ตรงนั้นเป็นภาพรวม แต่ถามว่าเราเคยแยกลายละเอียดในแต่ละขั้นตอนในการฝึกหรือไม่ เพราะฉะนั้นปัญหาที่เกิดขึ้นในกีฬาไทยก็คือบอกได้ถึงปัญหา แต่แก้ปัญหาไม่ค่อยได้ จริงไม่จริงลองคิดดูนะครับ
ผู้ฝึกสอนไทยส่วนใหญ่ บอกได้แค่ปัญหาที่เกิดขึ้นในระดับหนึ่ง แต่แก้ปัญหาไม่ค่อยได้ บอกๆได้ว่านักกีฬาช้า นักกีฬาอย่างโน้นอย่างนี้ แต่ถามว่าแล้วสิ่งที่ผู้ฝึกสอนไทยเห็นน่ะ แล้วจะแก้อย่างไรให้นักกีฬาล่ะ สุดท้ายก็คือซ้อมเหมือนเดิม แต่ซ้อมให้หนักยิ่งขึ้น แต่ถามว่านั่นคือวิธีการแก้ปัญหาหรือเปล่า นักกีฬาก็เหมือนกัน พอแพ้เข้ามาก็อยากชนะ แต่อยากชนะ แต่กลับไม่มาดูข้อบกพร่องของตัวเองเลย ว่ามีข้อบกพร่องตรงไหน แล้วจะแก้ไขอย่างไรให้ถูกต้อง แต่กลายเป็นว่าก็กลับซ้อมเหมือนเดิม แต่ซ้อมให้หนักยิ่งขึ้น แล้วเข้าใจว่าฉันชนะ แต่ปัญหาก็ไม่ได้หมดไป ในเมื่อการฝึกซ้อมไม่ได้ปัญหาข้อบกพร่องของตัวเองเลย
เพราะฉะนั้นตัวผู้ฝึกสอนไทย และตัวนักกีฬา แน่นอนที่สุดทุกคนที่เข้ามาทำทีม เข้ามาฝึกซ้อม ทุกคนย่อมมีเป้าหมายของตัวเอง นั่นคือชนะ แต่ถามว่ามันจะชนะทุกคนไม่ได้หรอก เพราะคนที่เป็นแชมป์ ก็เป็นได้แค่คนเดียว นั้นหมายความว่าคนที่จะเป็นแชมป์ ได้ก็คือคนที่สมบูรณ์ที่สุด สมบูรณ์ในทุกๆ ด้าน แต่ในเชิงของวิทยาศาสตร์การกีฬา คนที่เป็นแชมป์ก็คือคนที่บกพร่องน้อยที่สุด ไม่มีใครหรอกที่จะสมบูรณ์ที่สุด แม้กระทั่งคนที่เป็นแชมป์
เพราะฉะนั้นผู้ที่ประเภทจะพยายามเลียนแบบแชมป์ ต้องถามตัวเองก่อนว่า พื้นฐานการฝึกซ้อมของตัวเองที่ผ่านมา เหมือนเขาหรือเปล่า แล้วอยู่ๆ พยายามจะไปซ้อมเหมือนเขา พื้นฐานตนเองเริ่มต้นในขั้นตอนทุกอย่างเหมือนเขาหรือเปล่า
